Nathalie Lorson creëert voor en met andere mensen. Voor haar is creativiteit een daad van vrijgevigheid, afhankelijk van de uitwisseling van ideeën om emoties te delen en uit te drukken. Ongetwijfeld een meester in haar kunst, blijft ze niettemin bescheiden en vermijdt ze vaak de schijnwerpers. Haar grootste beloningen zijn de 'korte ontmoetingen' die ze heeft wanneer ze een vreemdeling passeert die een van haar composities draagt.

Ze legt uit. “Ik doe dit werk niet voor mezelf. Het echte doel is om mensen te raken. Mensen vragen me vaak of ik mijn eigen persoonlijke geur heb gecreëerd – maar dat interesseert me helemaal niet! Ik ben niet de focus van dit werk. Ik denk erover om voor iemand anders te creëren, voor iemand specifiek. Ik ben geen filmster, geen schilder die naast haar doek poseert. Eigenlijk ben ik meer een schrijfster die achter haar eigen woorden verdwijnt.”

Gevoeligheid en doorzettingsvermogen staan centraal in haar werk. “Ik ben een goudzoeker die op zoek is naar goudklompjes. We vinden veel stofgoud, maar niet veel goudklompjes! ” De dynamiek van Nathalie is opmerkelijk, waardoor ze met veel projecten tegelijk kan jongleren. Haar kantoor barst uit haar voegen van de projectmappen, elke plank staat vol met haar creaties.

Ze wil eenvoudige maar resonerende geuren creëren waarin elk ingrediënt wordt geselecteerd op kwaliteit, in de perfecte dosering, om de schoonheid van de uiteindelijke creatie te maximaliseren. Ze citeert vaak de auteur Antoine de Saint-Exupery: "Perfectie wordt bereikt - niet als er niets meer aan toe te voegen is, maar als er niets meer weg te halen is."